Wat is osteopathie?


Waar specialisten, zoals een fysiotherapeut, kijken naar hun eigen competentiegebied, werkt de osteopaat holistisch.
Dit houdt in dat onderzoek en behandeling plaatsvinden vanuit een totaalbenadering van het menselijk lichaam en de klacht.
Bij een osteopathische behandeling wordt er gekeken naar de gewrichten/botten, maar dit is niet het enige. Ook wordt er bij de behandeling gelet op de organen, spieren, bloedvaten en het zenuwstelsel. Dit wordt gedaan omdat de klacht vaak ontstaan is door iets heel anders dan wat je denkt! Bij osteopathie kijkt de osteopaat naar de samenhang van de klachten en de patronen (denk aan houding, bepaalde bewegingen) . Door het uitvoeren van handgrepen probeert hij dit probleem op te lossen. Het focuspunt is opzoek gaan naar de gezondheid. Het uitgangspunt hierbij is dat het lichaam een eenheid is. Het bewegingsapparaat (beenderen, gewrichten en spieren), het orgaansysteem (inwendige organen met bloedvaten en lymfestelsel) en het craniosacrale systeem (schedelbotten, hersenvliezen, ruggenmergsvlies en hersenvochtcirculatie) zijn daarbij onlosmakelijk met elkaar verbonden en beïnvloeden elkaar continu. 
Het is aan de osteopaat om de puzzel  te leggen van de symptomen en (vage) klachten  die u heeft en om te proberen deze op te lossen. 


 


Alternatieve geneeskunde

Osteopathie valt in de categorie alternatieve geneeskunde. Het is echter zo dat een behandelwijze ‘alternatief’ wordt genoemd op het moment dat het niet regulier is, dit is door de wet bepaald maar zegt niets over de behandelwijze op zich. Men moet het eerder bekijken als complementaire geneeskunde. Een geneeswijze die complementair is aan de klassieke geneeskunde. Inmiddels krijgt de osteopathie binnen Nederland de laatste jaren steeds meer bekendheid en erkenning. In andere landen zoals Frankrijk, Amerika en Engeland, waar osteopathie al langer bestaat, valt de osteopathie onder de reguliere geneeskunde.

Ook komt er langzaamaan steeds meer wetenschappelijk bewijs voor de effectiviteit van osteopathie. 

Inmiddels is het effect van osteopathie bij (lage) rugpijn, migraine en het prikkelbaredarmsyndroom al wetenschappelijk bewezen. 

De geschiedenis van osteopathie

Osteopathie is het gedachtegoed van de Amerikaanse arts Andrew Still. 

Hij meende dat bij veel ziekten de oorspronkelijke oorzaak te vinden was in het mobiliteitsverlies van beenderen of gewrichten. Hij combineerde de toenmalige medische kennis met zijn eigen overtuiging dat als lichaamsweefsels hun beweeglijkheid verliezen dit nadelige effecten op de gezondheid heeft. Still ontwikkelde deze methode om met zijn handen minder beweeglijke weefsels op te sporen, de beweeglijkheid ervan te kunnen herstellen en zo ziekten te kunnen genezen of voorkomen. Op 2 juni 1874 gaf hij zijn methode de naam osteopathie. (Bron: Wikipedia)